Lopen en verwachten

Lieve familie en vrienden,

Jesaja 40:30-31

"Jongeren zullen moe en afgemat worden, jonge mannen zullen zeker struikelen; maar wie de HEERE verwachten, zullen hun kracht vernieuwen, zij zullen hun vleugels uitslaan als arenden, zij zullen snel lopen en niet afgemat worden, zij zullen lopen en niet moe worden."

De Bijbeltekst die ik voor deze blog heb uitgekozen, klinkt misschien wel heel dramatisch. Toch heb ik de afgelopen week aan den lijve ondervonden dat jongeren moe en afgemat worden. Zoals je al wist, loop ik dagelijks aardige afstanden en is hier in Kuopio het nodige hoogteverschil. De straat waar ik woon, Luistelijantie (spreek uit: Loeiestelliejantiejuh), is nogal hoog gelegen. Dit heeft zowel voor- als nadelen. Een voordeel is dat wanneer ik ‘s ochtends laat ben, wat helaas een bijna dagelijks terugkerend fenomeen is, ik toch nog op tijd op de uni arriveer. Een nadeel is dat ik na een vermoeiende schooldag of Bijbelstudie het hoogteverschil in tegengestelde richting moet overbruggen (lees: klimmen). Je begrijpt dat de terugweg gerust 5 tot 10 minuten langer duurt. Maar goed, die paar minuten zijn niet zo’n ramp. Vervelender wordt het wanneer je je echt niet fit voelt (wat bij mij afgelopen week een paar dagen het geval was) en halverwege de klim het gevoel hebt dat je lichaam niet meer doet wat het moet doen, zodat je liever in de sneeuw neerzakt om uit te rusten dan nog één stap te verzetten. Ik was oprecht bang dat ik niet meer thuis zou komen. De profetie van Jesaja kwam uit: ik, een jongere, was moe en afgemat. Maar gelukkig is God trouw, Hij vervult álles wat Hij belooft, dus ook het tweede deel van de belofte: Hij gaf mij kracht en ik mocht veilig thuiskomen. Misschien vind je het oneerbiedig dat ik deze Bijbeltekst op een fysieke situatie toepas, maar ik meen het heel serieus. Er staat niet voor niets in HC Zondag 1 “dat ik met lichaam en ziel, zowel in leven als sterven, niet van mezelf, maar van mijn getrouwe Zaligmaker Jezus Christus ben…”. (Voor de niet-ingewijden: de HC is een soort samenvatting van de Bijbel.) Dus én lichaam én ziel.  De belofte uit Jesaja geldt uiteraard ook voor de ziel. Het vervolg van Zondag 1 is heel mooi, ik raad je vooral aan om dat straks even te lezen.

Maar goed, ik heb nu wel weer genoeg geklaagd voor vandaag. Ik heb trouwens niets te klagen, misschien ben jij echt flink ziek en verdien jij meer medelijden dan ik.

Sinds mijn laatste blog is er niet heel veel spannends gebeurd in mijn leven. Mijn snowboots zijn kapot gegaan en weer gerepareerd, ik heb een vak afgerond en er is weer een nieuw vak begonnen, en nog wat van die onbenullige gebeurtenissen ;-). Oh ja, ik heb een begeleider en een onderwerp gevonden voor mijn bachelorthesis. Zoals je weet, hoop ik mijn thesis in mei en juni te schrijven. Ik mag aansluiten bij een project dat de WUR doet in samenwerking met het RIVM. Jaja, dat klinkt heel luxe, maar mijn aandeel eraan is uiteraard verwaarloosbaar klein. Niet getreurd, mijn onderwerp is best interessant :-). Het grote project gaat over e-sigaretten en de verschillende smaakjes daarvan. Sommige smaakjes, zoals aardbei en kers, trekken mogelijk tieners aan die vervolgens via de e-sigaretten overstappen op echte sigaretten. Dat is natuurlijk niet de bedoeling, dus het idee is om specifieke smaakjes te verbieden. Mijn taak is om uit te pluizen wat de smaakvoorkeuren voor voedsel zijn van de verschillende leeftijdscategorieën (tieners versus +vijftigers) en van rokers versus niet-rokers. Uiteindelijk zal ik bedenken of deze smaakvoorkeuren voor voedsel hetzelfde zijn als smaakvoorkeuren voor e-sigaretten. Ik moet bekennen dat ik een donkerbruin vermoeden heb dat mijn onderzoeksvraag momenteel te breed is en niet echt haalbaar in acht weekjes. Er zal dus nog wat aan geschaafd moeten worden. Een tweede bekentenis is dat ik op dit moment enigszins in zeven sloten tegelijk loop: ik ben namelijk ook bezig een onderwerp voor mijn masterthesis te bedenken. Dat moet ik doen voor één van de vakken die ik nu volg. Vandaag had ik een gesprekje met de docent en hij vertelde - hoera - dat er in Kuopio een groot onderzoek gaande is waar mijn interessegebied ook aan bod komt (eetgedrag en obesitas). Voor mijn masterthesis zou ik kunnen proberen daar aan te sluiten. Dus wie weet, misschien zit ik over twee jaar weer in Kuopio.

Wat mijn plannen voor de nabije toekomst betreft: over een paar weekjes hoop ik het warme Kuopio te verlaten en mij te begeven naar een kouder oord: Lapland. Ik heb er best veel zin in. De trip staat gepland van 21 t/m 26 februari, dus ik denk niet dat ik voor die tijd nog een blog schrijf. In de volgende blog zal ik wel uitgebreid verslag doen van mijn belevenissen daar.

Tot slot wil ik je van harte aanmoedigen om de Heere te verwachten en op Hem te vertrouwen (voorzover je dat nog niet deed). Zelf heb ik er nog nooit spijt van gehad. Ik zou me echt niet kunnen voorstellen hoe ik zonder God zou kunnen leven; mijn leven zonder Hem zou een ramp zijn. Met Hem kun je snel lopen zonder afgemat te worden en lopen zonder moe te worden!

Groetjes,

Gerlinde