Volken en talen

27 januari 2018 - Kuopio, Finland

Lieve familie en vrienden,

Openbaring 7:9-10

“Hierna zag ik en zie, een grote menigte, die niemand tellen kon, uit alle naties, stammen, volken en talen, stond vóór de troon en vóór het Lam, bekleed met witte gewaden en palmtakken in hun hand. En zij riepen met een luide stem: De zaligheid is van onze God, Die op de troon zit, en van het Lam!”

Vandaag zal ik wat schrijven met betrekking tot volken en talen. Wat me inspireerde voor dit onderwerp, was een vak waarbij we met 14 leerlingen waren en maar liefst 11 verschillende nationaliteiten. Kun je het je voorstellen?! Ik kan je vertellen dat het een bijzondere gewaarwording is. De leerlingen kwamen echt van alle hoeken van de aarde, van de Zwitserland tot India en van de Verenigde Staten tot Syrië. Allemaal afgereisd naar een uithoek als Finland. Enkele logische gevolgen van uithoek-zijn zijn een vreemde taal en een vreemde cultuur.

Eerst zal ik wat over de taal vertellen. Volgens de Finnen is de uitspraak uiterst logisch. Na enkele weken vertoefd te hebben in dit wonderschone land, moet ik de Finnen gelijk geven. Wanneer je een paar basisprincipes van het Fins onder de knie hebt, kun je elk willekeurig woord uitspreken. Ja echt. Helaas is uitspreken niet gelijk aan begrijpen, dat was toch mooi geweest. Ik zal de basisprincipes aan je uitleggen.

  1. Elke letter wordt uitgesproken, er wordt geen enkele overgeslagen. Dit principe maakt het Fins tegengesteld aan het Frans, waarin zo ongeveer de helft van de letters niet wordt uitgesproken. Bijvoorbeeld in “ils parlaient” worden slechts 7 van de 12 letters uitgesproken. Dan is het Fins toch wel iets logischer.
  2. Het tweede basisprincipe heeft te maken met het eerste. Het gaat over de duur van een klank. Weer geldt: je spreekt exact uit wat er staat. Dus twee i’s betekenen een lange i. Twee k’s betekenen een lange k. En zo geldt dit principe voor elke letter. Voor ons Nederlanders is dit heel vreemd, want voor ons maakt het niet uit hoe snel of langzaam je een woord uitspreekt. In het Fins maakt die snelheid wel degelijk uit. Zo is ‘kuusi’ het getal zes, terwijl ‘kusi’ ‘plassen’ betekent.
  3. De klemtoon ligt altijd op de eerste lettergreep (behalve in namen).
  4. Een ‘a’ wordt altijd uitgesproken als in ram en een ‘ä’ als in raam. Nu ik erover nadenk, is de Finse uitspraak inderdaad een stuk logischer dan de Nederlandse. Leg maar eens aan iemand uit dat de ‘a’ in bal anders wordt uitgesproken dan de ‘a’ in balen en in raam. Tja, waarom spreken we dat eigenlijk zo uit?

Even een voorbeeld om alle basisprincipes duidelijk te maken. De manier waarop wij ‘Hanna’ uitspreken, zou in het Fins opgeschreven worden als ‘Hanä’. Als je dit niet volgt, raad ik je aan om de basisprincipes nog een keer door te nemen ;-).

Nu de Finse cultuur. Ik vind het maar een vreemde cultuur. Kijk, ik ben heel beleefd opgevoed, dus als ik lopend op straat iemand tegenkom, bekend of onbekend, groet ik de persoon heel vriendelijk. Braaf als ik ben, breng ik overal mijn opvoeding in de praktijk, ook als het toeziende oog van mijn geliefde ouders afwezig is. Maar in dit vreemde land heeft het groeten van mensen mij de nodige verstoorde en verschrikte gezichten opgeleverd. “Heeft ze het tegen mij? Nee, dat kan niet. Ik doe maar alsof ik het niet gehoord heb.” Tja, zo gaat dat hier. Men schijnt hier erg op zijn ‘persoonlijke rust en ruimte’ te zijn gesteld, wat impliceert dat je zo ongeveer een inbreuk pleegt op die persoonlijke rust zodra je iemand groet. (Het is zelfs wettelijk verplicht om stil te zijn tussen 22:00 en 6:00 uur.) Ik weet niet wat ik ervan moet vinden. Ga ik als echte cultuurimperialist mijn cultuur aan de Finnen opleggen en ze blijven groeten? Of respecteer ik hun rust en laat ik ze in hun individualisme (zo interpreteer ik het)? Een lastig vraagstuk.

Een tweede merkwaardige aspect van de Finse cultuur is het ‘ski-jumping’, een nationale sport. Vorige week zondag stond ik tijdens mijn avondwandelingetje ineens oog in oog met een onvoorstelbaar hoge skispringschans. Ik heb een paar foto’s ervan bijgevoegd. De eerste gedachte die bij me opkwam, was: “Goede grutten, de enige reden dat je zo’n sport zou doen, moet toch wel zijn dat je genoeg van je leven hebt”. Bekijk de foto’s en laat me daarna weten welke redenen jij kunt bedenken, ik ben benieuwd :-).

Oh, ik zou bijna vergeten om één van de belangrijkste, meest onmisbare aspecten te noemen van Finland. Ik doel op gruis, grind en grond. Deze drieslag is het Finse equivalent van het Nederlandse strooizout. Dankzij dit gruis, grind en grond kunnen Finnen altijd naar hun werk (of naar school), weer of geen weer. Dat is trouwens ook kenmerkend voor Finnen: het zijn ijverige mensen.

Ik wil nog even vermelden dat mijn inburgering blijkbaar zo succesvol is verlopen, dat de meeste mensen mij aanzien voor Fin. Ik vat dit maar op als groot compliment ;-). Afgelopen zondag noemde een vrouw me zelfs ‘een Fins meisje uit Nederland’. Ik hoop trouwens niet dat je door mijn bovenstaande klaagzang over de Finse cultuur denkt dat ik hier wegkwijn van heimwee. Dat is gelukkig niet het geval, ik heb het echt prima naar mijn zin. Allen die mij hebben gebombardeerd met appjes of andere tekenen van meeleven: hartelijk bedankt!

Een laatste voorval dat ik graag wil vertellen, is dat ik afgelopen zondag zomaar een fiets te leen aangeboden kreeg! Ik mag de fiets houden totdat ik weer naar het zonnige zuiden (Nederland) vertrek. Ik ben hier God echt heel dankbaar voor, want ik zat best een beetje in de stress over een logistieke kwestie. En een Nederlander zonder fiets voelt zich een beetje als een varken zonder modderpoel (best wel kaal dus). Je begrijpt dat ik nogal in mijn nopjes ben met dit tweewielige geschenk :-).

Tot slot iets over de Bijbelverzen uit Openbaring. Scroll even naar boven en lees ze nog een keer. Laat ze eens op je inwerken. Onvoorstelbaar heerlijk, ik kijk er enorm naar uit. Hier heb ik al een voorproefje van het samenzijn met gelovigen uit alle einden van de aarde (in de kerkelijke gemeente hier, die redelijk wat nationaliteiten bevat). Het is zo bijzonder, we komen uit allerlei verschillende landen en toch zijn we broers en zussen. We hebben dezelfde Vader en onze oudste Broer is het Lam. Halleluja!

Foto’s

4 Reacties

  1. H.J. Burggraaf:
    27 januari 2018
    Weer een mooi verslag; fijn dat het zo goed gaat!!
  2. Pieter:
    27 januari 2018
    Leuk om je verhaal te lezen!
    Dat Fins is interessant! Kun je zelf ook al een beetje Fins?
    Ik denk dat de gewichtsloosheid van een vrije val ook wel een goede reden is om vanaf de schans te springen. Ze zijn echt enorm trouwens!
  3. Janyke:
    3 februari 2018
    Heerlijk verhaal weer Gerlinde!
    Ik sluit me aan bij Pieter, het moet best tof zijn om keihard naar beneden te suizen en vervolgens een stuk door de lucht te vliegen. Alleen die landing he.. tja.
  4. Bernice:
    12 februari 2018
    Thanks voor dit leuke verhaal. Goede bezigheid als je in een behoorlijk volle trein staat. 😉